Racen doen we al decennialang. Zo werd er bijvoorbeeld al circa honderd jaar geleden voor het eerst geracet op de Opel Rennbahn. Er liggen aardig wat claims voor de titel ‘de eerste race’, maar de best gedocumenteerde tot dusver is de ‘1. Wiesbadener Automobil-Turnier’, ofwel het eerste Wiesbaden Automobiel Toernooi, dat plaatsvond op 21 en 22 mei 1921. Met dank aan SIM-racers en het wereldwijde web, kunnen we het evenement nu herbeleven.
Opel-racers met twee en vier wielen
Volgens bronnen uit die tijd bestond het eerste Wiesbaden Automobiel Toernooi uit twaalf competities voor auto’s en motorfietsen over verschillende afstanden, tot zo’n negentig kilometer. Opel streed mee in de meeste klassen, zowel bij de auto’s als de motoren, met Fritz von Opel – de kleinzoon van oprichter Adam Opel – en Opel-fabriekscoureur Carl Jörns. Met de Opel 14 PS won Jörns twee races. Ook Von Opel, die een gemiddelde snelheid van 113 km/u op zijn naam zette, kwam een keer winnend over de finish. Een geplande dertiende race, die bestond uit recordpogingen voor auto’s en motorfietsen, moest worden gecanceld vanwege ‘roekeloos gedrag van de toeschouwers’! Spanning en sensatie ruim aanwezig dus.
Geen vangrails
In de vroege jaren twintig stond de Opel Rennbahn bekend als het snelste racecircuit van Europa. Het anderhalve kilometer lange circuit, gelegen op een paar kilometer buiten Rüsselsheim, was smal en de hellingshoek van de kombochten was stevig.
Zachte landing
Veiligheidsmaatregelen stonden toen nog niet op de prioriteitenlijst. In tegenstelling tot moderne circuits waren er geen grindbakken of vangrails aanwezig om auto’s die van de baan af raakten een zachte landing te garanderen. Vloog je eraf, dan was het op hoop van zegen. Ook de toeschouwers waren niet beschermd. Die konden vlak langs de baan van de race genieten. Dankzij deze video kunnen we alsnog meebeleven hoe het racen er in die tijd aan toeging.
Kunstmatige intelligentie
Met behulp van ‘Assetto Corsa’ sim-race software en kunstmatige intelligentie heeft YouTuber ‘GP Laps’ een virtuele race op een 3D-model van de Opel Rennbahn – gebouwd door Thomas Lächelle – uit de jaren twintig nagebootst. De auto’s, het circuit, de toeschouwers en zelfs zaken als het motorgeluid, de reclameborden en de logo’s zijn tot in detail uitgewerkt.
Razendsnel
Afgaande op de comments op YouTube is de virtuele Opel Rennbahn één van de mooiste circuits in ‘sim racing’. De echte Opel Rennbahn was het eerste circuit in zijn soort op het vasteland van Europa, lang voor de bouw van de Nürburgring, Hockenheimring en Circuit Zandvoort. De Rennbahn werd in 1919 gebouwd door Opel toen duidelijk werd dat het testen van auto’s op de openbare weg voor steeds meer problemen zorgde met de lokale bevolking. Dankzij de ovalen lay-out en de twaalf meter brede kombochten onder een hoek van 32 graden, konden gemiddelde snelheden worden bereikt tot wel 140 km/u.
Als een raket
Ook de beroemde Opel RAK1 raketauto werd op de Rennbahn getest door ‘Raketen-Fritz’. Daarbij werd het circuit ingezet voor zowel auto- als motorraces die in de hoogtijdagen van het circuit tot wel 50.000 toeschouwers trokken. Beroemde coureurs, waaronder Rudolf Caracciola, reisden af naar de Rennbahn om hun krachten te meten.
Raketaangedreven
Opel bleef de Rennbahn gebruiken voor test- en ontwikkelingswerk. Het testwerk van Fritz von Opel met de raketaangedreven RAK1 bleek daarbij een publicitair en technisch hoogtepunt. Deze tests gaven Fritz dan ook de bijnaam ‘Raketen-Fritz’, ofwel Raket-Fritz.
Technisch cultureel erfgoed
Vanaf 1930 werd het minder druk met de races op de Opel Rennbahn, niet in de laatste plaats vanwege de opening van de Nürburgring en de Hockenheimring. Uiteindelijk werd de Rennbahn in 1946 buiten gebruik gesteld, maar niet gesloopt.
Overwoekerd
Vandaag de dag genieten de restanten van de Opel Rennbahn een beschermde status als ‘technisches Kulturdenkmal’, ofwel technisch cultureel erfgoed. Het grootste deel van het circuit is inmiddels overwoekerd door bomen en planten, maar overblijfselen van het circuit, met name de kombochten, zijn op sommige plaatsen nog zichtbaar. Sinds 2013 is een deel van het circuit bereikbaar via een bezoekersplatform met informatieborden, dat uitzicht biedt over een stuk bewaard gebleven circuit.
